Dusununce neler degisiyor , neler gelisiyor diye ulastigim belli bir sey yok.bazen ayni halkanin icinde tur atiyormus gibi hissediyorum.her sey garip bir sekilde ayni yere cikiyor ve belki de plan budur.olmasi gereken her sey oluyordur. Ama nereye gittigimi ve niye gitmem gerektigini anlayamiyorum.
Ufacik bir cocuk oldugum zamani hatirliyorum , dokamadigim hayali guzellikte bir ask arayisim , sonsuza dek suren bir arkadaslik kurmaya calisisim , insanlarin mutlu olmasini ve beni herkesin sevmesini istemem.
Bunlara asla ulasamayacagini dusunsugunde aglayan o kucuk cocuk...
Hicbir sey gercekten degismiyor be ... gercekten degismiyor... aglamiyorum kolay kolay artik , ama o cocuk hala icerlerde.
Olay belki de inanctir. Cennete , bir elciye ya da bir dine inanc degil. Herkesin ozunde iyi olduguna ve her seyin iyi olacagina duyulan bir guven.
Ben bu plana inanacagim.eger mutlu degilse insan son degildir ,cunku sonunda her sey iyi olur.
